Verkiezingen: Bvas vraagt 50 euro per gepresteerd wachtdienstuur

Vandaag geeft Bvas het echte startschot van haar verkiezingscampagne met de slogan "Uw toekomst is onze prioriteit". Bij de eerste vijf actiepunten die het syndicaat vrijgeeft, springt de eis van een basis-beschikbaarheidshonorarium van 50 euro per gepresteerd wachtdienstuur, bovenop de normale verloning per prestatie, in het oog. Met aandacht voor levenskwaliteit en medezeggenschap profileert Bvas zich ook als constructief en toekomstgericht syndicaat.

Hoe ziet Bvas uw toekomst? Waarin differentieert het zich van de andere syndicaten? En vooral: waarom is stemmen op Bvas in juni een absolute noodzaak? Daarover probeert het syndicaat klare wijn te schenken, niet zonder eerst op te roepen oml massaal te gaan stemmen (tussen 6 en 26 juni). "Hoe meer stemmen we behalen, hoe beter we de huisartsen en specialisten kunnen vertegenwoordigen in de vele raden en commissies waar het beleid en de toekomst van alle artsen wordt uitgestippeld."

Wachtposten, patiëntenrechten

Naast de al vermelde correcte verloning van de beschikbaarheid - ook gelinkt aan levenskwaliteit - 
wijst Bvas erop dat de middelen voor wachtposten ontoereikend zijn en de toekenning ervan niet echt transparant verloopt. "Die combinatie heeft ertoe geleid dat veel huisartsenwachtposten nog maar amper het hoofd boven water kunnen houden."
 
"Het Riziv beloofde de financiering van de wachtposten opnieuw te berekenen, rekening houdend met de evolutie van de index en met de anciënniteit van het personeel. Ook de ‘dubbele onthaalfunctie’, die in het gedrang dreigde te komen, wordt verder vergoed als een zogenaamde crisismaatregel. Een punt dat het syndicaat van dokter Blanckaert nauwgezet zal opvolgen.
 
Daarnaast hamert Bvas op een evenwichtige wet patiëntenrechten (patiënten hebben ook plichten emogen bijvoorbeeld niet stiekem geluidsopnames maken), en medezeggenschap in netwerken: "Er is nog werk aan de winkel om tot een echte co-governance te komen. De medische raad moet mee beslissen over zaken waar ze nu alleen advies mag verlenen. Dat strookt met het feit dat de arts burgerlijk en strafrechtelijk aansprakelijk blijft. Als de verantwoordelijkheid gedeeld wordt, dan ook de beslissingen." Een vergoeding voor het voorzitterschap van de medische raad is een eis die in dezelfde lijn ligt. 

Aandacht voor stagemeesters

De ASO's bereikten met de recentste  collectieve overeenkomst (CO) over minimale loon-en arbeidsvoorwaarden een mijlpaal. Maar Bvas wijst ook op andere kant van het verhaal, de positie van de stagemeesters. Nog steeds zou 30 tot 40% van de stagemeesters problemen ondervinden met tijdsregistratie, verloning en wachtdiensten, blijkt uit een eigen recente enquête.

"Eén op de zeven stagemeesters rapporteert dat hun relatie met de ASO’s is verslechterd. Dat kan niet de bedoeling zijn. We hebben dit onmiddellijk aangekaart bij de nationale paritaire commissie artsen-ziekenhuizen, die zich hierover zal beraden. Verontrustend is ook dat volgens 65% van de stagemeesters de kwaliteit van het leerproces is gedaald. Amper 2% zag de kwaliteit stijgen. Als bijvoorbeeld een chirurg na 5 tot 6 jaar opleiding niet zelfstandig kan opereren, is dat onaanvaardbaar."

Als oplossing wordt een terugkeer naar de situatie naar voren geschoven zoals ze was voor 2019. "Laat artsen-specialisten in opleiding niet één maar twee jaar van hun opleiding in een niet-universitair ziekenhuis doorbrengen als het teveel aan assistenten in de universitaire ziekenhuizen een kwalitatief hoogstaande supervisie onmogelijk maakt."

Ook een betere work-life balance prijkt op het eisenlijstje. "Zonder aandacht voor preventie dreigt burn-out bij artsen endemisch te worden. Dus moeten artsen hun eigen keuzes kunnen maken, zowel voor de tijd die ze aan hun werk willen besteden (voltijds of deeltijds) als voor de keuze van hun praktijk (groepspraktijk, duo- of solopraktijk). Alle ouders, of ze als single door het leven gaan of samen met een partner, hebben het recht om hun kinderen te zien opgroeien. Daarom is het voor ons cruciaal dat alle artsen, ongeacht hun geslacht of familiale situatie, hun praktijk kunnen afstemmen op hun organisatorische behoeften en hun familiale situatie."

Van de gelegenheid maakte Bvas ook gebruik om haar site te vernieuwen en daar kunt u de kiescampagne ook verder opvolgen.

> Kartel focust op mentaal, sociaal en ecologisch welzijn 

U wil op dit artikel reageren ?

Toegang tot alle functionaliteiten is gereserveerd voor professionele zorgverleners.

Indien u een professionele zorgverlener bent, dient u zich aan te melden of u gratis te registreren om volledige toegang te krijgen tot deze inhoud.
Bent u journalist of wenst u ons te informeren, schrijf ons dan op redactie@rmnet.be.

Laatste reacties

  • Johan Corthouts

    04 mei 2023

    mooi idee... en een stap dichterbij wat Mattias Desmet omschrijft in zijn boek 'Totalitarisme' als het uit handen geven van onze problemen en belanden in een staatsgecontroleerd systeem.
    Tot spijt van wie het benijdt: niet geslaagde campagne. (Trouwens dat geldt voor alle problemen die wij als artsen momenteel tegenkomen. Wij willen zelfstandig zijn, maar 'de anderen' moeten onze problemen oplossen. Heren en Dames collega's, misschien tijd om het concept van solowerkende (huis)artsen eens terug te her-evalueren. Inclusief nep verloningen zoals wachtdienstpremies, accreditatiespremies, sociaal statuut, etc etc. Allemaal leuk tot je de keerzijdes ervan bekijkt (zijnde 'we geven onze waarde af voor een pseudo-beloning'. Overigens boekhoudkundig absoluut niet eens een winst punt eerder een kunstmatig verhogen van onze belastingschijf en dus netto minder winst. O ja, sorry, doktoors denken nooit aan de financiële kant van de zaken... of tegenwoordig alleen maar aan die kant ??)

  • Johan Corthouts

    04 mei 2023

    mooi idee... en een stap dichterbij wat Mattias Desmet omschrijft in zijn boek 'Totalitarisme' als het uit handen geven van onze problemen en belanden in een staatsgecontroleerd systeem.
    Tot spijt van wie het benijdt: niet geslaagde campagne. (Trouwens dat geldt voor alle problemen die wij als artsen momenteel tegenkomen. Wij willen zelfstandig zijn, maar 'de anderen' moeten onze problemen oplossen. Heren en Dames collega's, misschien tijd om het concept van solowerkende (huis)artsen eens terug te her-evalueren. Inclusief nep verloningen zoals wachtdienstpremies, accreditatiespremies, sociaal statuut, etc etc. Allemaal leuk tot je de keerzijdes ervan bekijkt (zijnde 'we geven onze waarde af voor een pseudo-beloning'. Overigens boekhoudkundig absoluut niet eens een winst punt eerder een kunstmatig verhogen van onze belastingschijf en dus netto minder winst. O ja, sorry, doktoors denken nooit aan de financiële kant van de zaken... of tegenwoordig alleen maar aan die kant ??)